Fotoğrafta ağlayan kişi bu sabah işsiz kaldığını öğrenen bir işçi. İşsiz kalmanın ne kadar acı olduğunu, ne kadar yıkıma yol açtığını görmemiz açısından ibret verici bir fotoğraf bu.
Önceki gün Kızılay'a işim düşmüştü.
Birşeyler atıştırmak için fast-food tarzında balık satan bir yere girdim.
İçerde genelde benim gibi öğle tatilindeki çalışanlar vardı.
Bir ara kapıdan ince yapılı, yüzünde mutsuz bir ifade olan biri girdi. 30'lu yaşlardaydı. Balık ustası olduğunu, iş aradığını söyledi kasiyer kıza. Kız sırada bekleyen müşterilerin işini görürken, onu tezgahın arkasındaki ustaya yönlendirdi. Aynı şekilde umutsuzca sordu genç ustaya, "İş var mı?". "Yok dedi usta, bir kişi alacaktık geçen hafta, işe alındı". İşsiz genç suratında aynı mutsuz ifadeyle boynunu bükerek uzaklaştı dükkandan.
Yediğim balık boğazıma takıldı. Düşünmeye başladım.
Evli miydi bu adam? Çocukları var mıydı? Sabah birşey yiyebildi mi? Cebinde dolmuş parası var mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder