30.06.2009

M.J.

"Yeryüzünde siyah pantolon altına beyaz çorap giyip de kıro olmayan tek insan..."

Hundreds of cats rescued from being eaten in China

Animal activists in Shanghai rescued 300 cats packed into 22 bamboo crates from a dealer who had bought the allegedly stolen pets for sale to restaurants in southern China.
The activists, acting on a tip-off from a cat lover, found 22 bamboo cages full of cats in a yard, from where they were to be shipped to Guangdong province.

Lai Xiaoyu, 34, who was one of those involved in Friday night's rescue, told the AFP news agency that most of the animals have been returned to their owners, but three cats died and some had broken legs.

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/china/5683999/Hundreds-of-cats-rescued-from-being-eaten-in-China.html

29.06.2009

scared

zeka

Quoted from: VivThomas.com Blog

güzellik

şekerler

farm1.static.flickr.com/27/46828934_34c38901c4.jpg?v=0
4 days 4 hours ago saved by 32 persons

M.J.

Quoted from: http://etrafta.com/2009/06/26/allah-rahmet-eylesin/

Leo Franco: "Firmé con un interventor y me voy en Champions"

El argentino abandona la Liga española siendo el arquero extranjero que más partidos suma a lo largo de su historia, 301

Jesús Hernández - 29/06/2009 03:00

Leo Franco se despide del Atlético siendo el quinto portero que más veces ha defendido su portería, 153. Leo Franco abandona la Liga española siendo el arquero extranjero que más partidos suma a lo largo de su historia, 301. Leo Franco se marcha a Estambul para ocupar el arco del Galatasaray las próximas tres temporadas. Antes, el argentino apura sus últimos días de asueto en Palma de Mallorca. Desde allí atiende a la llamada de MD para aceptar la entrevista que nunca hubiese querido hacer, la de su despedida de un club al que le ha ofrecido los últimos cinco años de su fútbol y al que le hubiese gustado seguir perteneciendo varios cursos más. Aún así, abandona sin levantar la voz, sin rencor alguno, agradecido, satisfecho y deseando volver a pisar algún día de nuevo el césped del Vicente Calderón.

Las lágrimas con las que entró al vestuario después de su último partido como colchonero denotan su pasión por el Atleti y que su deseo no era el de abandonar el club…

Ya sabía que era mi último partido en el Atlético. Aquellos días ya era consciente de que eran los últimos como rojiblanco. Entré muy emocionado al vestuario, es cierto. Se había conseguido el objetivo y me inundaba la satisfacción personal de irme observando que la gente estaba tranquila, dándome cuenta de que se habían conseguido los objetivos y que todo quedaba bien. Me emocioné bastante. Hubo alguna lágrima.

¿Cuándo tomó conciencia de que su futuro estaba lejos del Manzanares?

Tengo 32 años, suficientes como para darme cuenta de que dirección toman los caminos del club. Hacía tiempo que me había mentalizado que no iba a continuar. Traté de ser lo más profesional posible hasta el último momento, huir del protagonismo fuera del campo y serlo dentro del mismo. Estaba obsesionado con lograr el objetivo del club, que siempre está por encima de lo personal. Se termina el camino que empezamos cinco años atrás.

¿Qué poso le dejanestos cinco años como rojiblanco?

Valoro mucho estos cinco años que he pasado en el Atlético. Nunca olvidaré que firmé con un interventor presente y con los dirigentes pidiéndonos que nos clasificásemos para la UEFA como fuese. Me marcho con la satisfacción de ver que se ha producido un cambio real a nivel deportivo e institucional. Hemos conseguido clasificarnos tres veces seguidas para Europa, dos para la Champions.

¿Y cómo ha encajado la decisión del club de no hacer un esfuerzo por renovarlo?

Estaré siempre agradecido al Atlético y a su gente. No tengo nada que reprochar a nadie, simplemente no hubo un punto de encuentro en la negociación.

García Pitarch sí llegó a ofrecerle la renovación y le pidió una reunión antes de firmar por su nuevo club…

Entre el club y yo mantuvimos una negociación normal, sin discusiones, ni peleas, en la que no llegamos a un acuerdo. No quiero hacerme preguntas ni buscar respuestas. Esa reunión de la que hablas con Pitarch se produjo y fue para saludarnos, ambos sabíamos que mi futuro estaba lejos del Calderón. Fue para despedirnos después de tanto tiempo.

Tiene 32 años y una carrera dilatada. ¿Qué representa el Atlético para usted?

Aquí en España tengo dos equipos. El Mallorca y el Atlético me han calado. El club colchonero representa para mí un reto personal conseguido. Ayudé a devolver a la entidad la categoría que le correspondía y merecía.

No se veía en España con otra camiseta…

Debo reconocer que hubo muchos ofrecimientos llegados de clubs españoles, como también extranjeros. Yo rechazaba las ofertas que no me llamaban deportivamente, aunque tampoco me veía en España con otra camiseta.

¿Por qué el Galatasaray?

Porque cuando hablé con ellos lo primero que me espetaron fue que, exceptuando el Barcelona, el Porto y el propio Galatasaray eran los clubs que en más ediciones de la Champions habían participado.

Rijkaard será su nuevo técnico…

Su presencia también fue importante para decidirme. Es la segunda razón que me condujo al club turco. Que un entrenador que ha levantado una Champions haya firmado por esta entidad habla de la importancia y la seriedad del proyecto. Pude verlo y charlar con él cuando estuve en Estambul.

Esperemos que este año no, el Galataray jugará la UEFA, pero ¿se imagina ya enfrentándose al Atlético en la Champions?

Yo me imagino viendo los partidos del Atlético por televisión y yo jugando con el Galatasaray. Lo que tengo claro es que me encantaría volver a jugar en el Vicente Calderón. Aunque es cierto que me sentiría raro, no sabría a qué vestuario ir. Ojalá ocurra algún día.

¿Qué futuro le depara al club?

El club se ha habituado a estar en Europa jugando la Champions. El Atleti mantiene ahora la filosofía de un equipo obligado a pelear por los puestos de arriba. El club ha crecido y está muy asentado. Su futuro es alentador, aunque está claro que hoy no se puede competir con Real Madrid o Barcelona. Estos clubs compran lo que quieren y los demás no.

Le faltó levantar un título…

A mí me hubiera encantado haberlo hecho. Pero hay que ser realistas. No puedes ganar la Champions, o tienes muy pocas opciones de poder hacerlo; la Liga es muy difícil; y en la Copa depende de qué rival te toque, a nosotros no han echado los equipos que la han ganado los últimos años. Es difícil conseguir un título. En la Liga los equipos se han venido equilibrando durante estos últimos años, pero ahora el poderío económico de Barcelona y Real Madrid la ha vuelto a desequilibrar.

En el Galatasaray estará obligado a ganarlo todo…

Creía que su objetivo básico era clasificar al equipo para la Champions, pero ya me han dicho que no vale con eso, hay que ganar Liga y Copa. Hay que ganarlo todo y esote llama la atención y te motiva. Puede apagar ese fuego que llevo dentro, quiero títulos.

Concluye su ciclo en España habiéndose convertido en el arquero extranjero con más partidos de la Liga y el quinto con más duelos en el Atleti….

Me voy con esa referencia, algo muy importante. Ahora busco otros retos, pero estoy muy contento. El Atlético tuvo a Abel y Molina como grandes referentes en la portería y luego está un reducido grupo en el que me incluyo yo.

Abel seguirá siendo el técnico...

Me parece muy justo. Llegó en un momento titubeante del equipo y cumplió el objetivo. ¿Por qué no iba a continuar? Me parece perfecto el año que le dan.

http://www.elmundodeportivo.es/gen/20090629/53734360752/noticia/leo-franco-firme-con-un-interventor-y-me-voy-en-champions.html

Canım Medyamdan

Canım Medyamın güzide gazetesi Hürriyet, bugün (29 Haziran) "Tek Delil Almanca Dövmeydi" başlığıyla bir cinayet haberi yayınladı. Haberin detayları aşağıdaki bağlantıda. http://www.hurriyet.com.tr/gundem/11962479.asp?gid=229

Gelelim bombaya: "Yapılan ön otopside, şahsın boğularak öldürüldüğü tespit edildi. Cesedin kolundaki dövmeyi inceleyen dedektifler, üzerinde Almanca yazıların bulunduğunu belirledi".

Yahu dövmenin fotoğrafına bakar mısınız? Ne alaka?

Haberle ilgili yazı işlerinde muhtemelen şöyle bir muhabbet geçmiştir:

A: "Şimdi Almanca birşeyler yazan bir dövme fotoğrafı eklemek gerek habere"
B: "Ya, ne gerek var, enteresan bir dövme fotoğrafı koyarız olur biter, kim takacak kafayı dövmeye sanki"

28.06.2009

Sen de mi basketbolcu!

Sen de mi basketbolcu!

TAKOZ, Balyoz, Titrek, Kasap, Kibarcık, Ayıboğan ve hatta -affedersiniz- Ayı!

Saydıklarım futbolcu lakaplarıdır.

Peki ya basketbolcular?

Öv baba övelim: Magic, Doktor, Profesör...

Pazar akşamı, Euroleague kalitesinde süren Fenerbahçe Ülker-Efes Pilsen final serisinin beşinci maçını izliyorum.

Çok heyecanlı maç. Seri zaten 2-2.

Son saniyelerde hakem Fenerbahçe aleyhine sportmenlik dışı faul kararı veriyor.

Haliyle Fenerbahçe cephesi isyan/galeyan pozisyonu alıyor.

Buraya kadar her şey normal.

Fakat Mirsad ve Rasim işi abartıyor biraz.

İşin Fener veya Efes kısmında değilim.

Hatta kurallar kararı aklasa da Fenerbahçe'nin maçı böyle kaybetmesinin içime sinmediğini de belirtmeliyim.

* * *

Yine de...

Mirsad ve Rasim'in tane tane okunacak şekilde hakeme ana avrat sövmelerini, uçak gemisine jet indiren personel gibi el/kol hareketleri yapmalarını, masa hakemi pozisyonundaki hanımefendilerin bulunduğu masayı pavyon basan kabadayı gibi dağıtmalarını onaylamak mümkün değil.

Mirsad ve Rasim'in kendilerini daha sonra seyrettiklerinde manzaradan rahatsız olacaklarına eminim.

Alacakları ceza filan da detaydır.

Ama basketbol sporu ve basketbolcu imajına bu kadar zarar vermeye hakları yoktu.

Futbolcuların suçu ne o zaman?

Baltazar, Taşkafa, Betonarme, Öküz, Gobidik, Saksağan...

Affedin bizi abi ya!
Kanat Atkaya - 16 Haziran 2009

22.06.2009

Gökhan Zan Galatasaray'da...


Her yıl bu dönemlerde her türlü yalan, asparagas, şişirme, aldatma haberin kol gezdiği Canım Medyamı ters köşeye yatıran bu tür spor haberlerine bayılıyorum doğrusu.
Gökhan Zan'a gelince, Liverpool'dan 8 yiyen BJK defansındaydı kendisi, ama unutmayalım Servet'imiz de bir zamanlar FeBe'deyken Shevchenko'yu tutamamış, FeBe 4 çeker olmuştu...

21.06.2009

I do not responsible

Panora AVM'ye yeni yerleştirilen levhalar.
İngilizce'ye yeni bir fill kazandırmış arkadaşlar.

18.06.2009

Güzel Ülkemden İstatistikler

GÜZEL ÜLKEMDEN İSTATİSTİKLER

'Türkiye'de Erken Çocukluk Gelişim Ekolojileri' araştırmasından: (3 yaşındaki çocukların 10 dakikalık bir oyunu esnasında)
- Anneler ortalama 144 komut veriyor, 26 eleştirel yorum yapıyor, itme veya fiziksel kısıtlama gibi olumsuz fiziksel davranışta bulunuyorlar.
- Çocuklar ortalama 7 olumsuz davranışta bulunuyorlar.
- Her 4 anneden 1'i fiziksel olarak sevgi ya da sıcaklık gösteriyorlar.
- Bu çocukların her bir olumsuz davranışına anneler 31 olumsuz tepki ile yanıt veriyorlar. Bu oran ABD'deki anne-çocuk etkileşimlerinde 2,5; psikolojik tedavi gören çocuklarla annelerinin etkileşiminde 7 civarında; çocuk istismarı ile suçlanan anneler arasında 10.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

OECD'nin 2009 için hazırladığı 'Bir Bakışta Toplum' raporundan:
- Kadınlar ve erkekler arasında, erkek lehine sağlık uçurumu yaşayan ülker arasında Türkiye birinci.
- Türkler boş zamanlarının %34'ünü eş-dost ziyareti ve arkadaşlarla toplanıp eğlenerek geçiren toplumlar arasında da birinci.
- 2007 yılı verileriyle, Türkiye, OECD ülkeleri arasında üniversite mezunlarının en fazla işsiz gezen ülkesi.
- Okuduğunu anlama, matematik ve bilim alanlarında,
zorunlu eğitim sonrası uygulanan PISA değerlendirmesinde Türkiye her üç alanda da sondan ikinci oldu.
- Boş zamanlarında spora en az vakti ayrıran Türkiye'de futbol uğruna cinayetler işleniyor.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
TÜİK'in 2008 Ekim ayında gerçekleştirdiği 'Yaşam Memnuniyeti' araştırmanın sonuçları Nisan 2009'da ilan edildi. 'Aylık geliriyle hanehalkının ihtiyaçlarının karşılanması' başlıklı bölümde 'Zor ve Çok zor' diyenler:
1-2 kişilik hanehalkında %46,3
3-4 kişilik hanehalkında %49,3
5-6 kişilik hanehalkında %56,4
7-9 kişilik hanehalkında %77,7
10 ve üzeri hanehalkında %71,7
* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Ülkemde 10 binde bir kişi düzenli kitap okuyor.
Kitap okumaya yılda 6 saat ayrılıyor.
Bir Türk ortama 10 yılda ancak 1 kitap okuyor.
BM İnsani Gelişim Raporu'na göre kitap okuma sıralamasında Türkiye'm 86. sırada yer alıyor. Peki sıralamada bizden önde örnek olarak hangi ülkeler mi var: Libya, Tanzanya ve Kongo.

quoted from:http://www.onabuna.blogspot.com/

17.06.2009

O Bilet


"Siz giderken, biz dönüyorduk" lafını doğrulayan maçın biletidir bu bilet.

Özeleştiri

A little known fact ...



The first testicular guard "cup" was used in Hockey in 1874 and the first helmet was used in 1974.

It took 100 years for men to realize that the brain is also important.

Public sphere vs. Private sphere

Zülfü Livanelli'nin Vatan'daki bugünkü yazısından. Katılmamak elde mi?
 
"Mesela bana göre, Türk yaşam tarzı, özel alanda şefkatli, dayanışmacı ve gülümseyen bir geleneğe sahip. İnsanlar kendi aile ve dost çevrelerinde bu özellikleri taşıyorlar. Ama aynı kişiler kamusal alana çıktığında, mesela otomobil kullandığında, kuyrukta beklediğinde ve toplumsal ilişkilere girdiğinde son derece sert, tahammülsüz ve mücadeleci oluyor.

Bunun sebepleri üzerinde kafa yormaya değer. Bizim insanımız niçin özel alanda dayanışmaya önem veriyor da, kamusal alanda yırtıcı bir yaratık kesiliyor? Yurttaşlık bilincinin eksikliğinden mi?

Uzun Osmanlı yüzyılları sonunda, kendisini sadece evinin efendisi ve sahibi sayıp, sokağa çıktığında başkasının (padişahın, efendinin,devletin) mülkünde yürüdüğü bilincini taşımasından mı?

Evini binbir emek ve harcamayla süsleyen insanların, kapısının önündeki çukurlara aldırmaması ya da sokağı kirletmek için elinden geleni yapması belki de ancak bu duyguyla açıklanabilir."

16.06.2009

56 yıldızlı kız

Bu kızı kesin Canım Medyam'da okumuşsunuzdur, sol gözünün altına üç yıldız dövmesi yapılmasını istemiş, ama uyuya kalınca bir bakmış ki dövmeci amca yüzüne tam 56 adet dövme yapıvermiş.
"Kimberley Vlaeminck (18) from Kortrijk has issued a criminal complaint against tattoo artists Rouslan Toumaniantz of Tattoo Box after a very out of hand tattoo turn, reports Het Laatste Nieuws.

"I asked him three stars to place on the left side of my left eye, but I came out with exactly 56 stars. Half of my face is full. I dare no longer on the street," sighed the teenager.

The girl claims that she fell asleep during the tattoo, which is very doubtful. "She agreed, but when her father saw it, began the misery," says Rouslan Toumaniantz to our colleagues in the newspaper. (hln)"
Haberin metni bu kadar, ama şimdi gelin bu haberin Canım Medyam'da nasıl verildiğine bakalım:
Hürriyet
Yüzüne dövme yapılırken uyutulduğuna yemin eden 18 yaşındaki Kimberley Vlaeminck'in yıldız dolu suratının fotoğrafı Flaman Het Laatste Nieuws gazetesine manşet oldu.
Dövmeciye babası, erkek kardeşi ve erkek arkadaşıyla birlikte gittiğini söyleyen Vlaeminck, “Ben 3 küçük nokta istedim, ama dövmeci daha güzel olacağını söyleyerek 3 yıldız önerdi. İşleme başlarken bir acı hissettim ve sonra da uyukladım. Burnuma dövme yaparken uyandım ve yaptıklarını gördüm. Tam 56 tane yıldız saydım, korkunç” diye konuştu.
Sokağa çıkmaya cesaret edemediğini söyleyen genç kız, hem dövmeci hakkında şikayette bulunacak, hem de lazerle yıldızlarından kurtulacak. Bu operasyon bir yandan çok acı verici olacak, diğer yandan pahalıya patlayacak.
Dövmeci Ruslan Tumaniantz ise müşterisinin uyuduğunu kesinlikle reddediyor ve kendisinin yıldızları kabul ettiğini, sorunun dövmeleri babası ile arkadaşının görmesinden sonra çıktığını ileri sürüyor.
Yeni Bursa
Dövmeciye istediği modeli anlattıktan koltuğa uzanan Kimberley’e dövmeci ona daha başka bir model yapacağını ama çok beğeneceğini söyledi. Dövme yaptırma işlemi sırasında uyuya kalan 18 yaşındaki Kimberley, uyandığında gözlerine inanamadı.
Dışarı çıkamadığını ve psikolojik sorunlar yaşadığını anlatan Kimberley, hem dövmeci firmayı hem de dövmeyi yapan kişi hakkında şikayette bulundu.

Mutfak musluğu, sifon kolundan daha mikroplu!

Mutfak musluğu, sifon kolundan daha mikroplu!

İngiltere'de Hijyen Konseyi tarafından 8 ayrı ülkedeki evlerden alınan örneklerin laboratuvar incelemesi yoluyla yapılan araştırmanın sonuçları, milyonlarca evde mutfak musluğunun, tuvaletteki sifon kolundan çok mikrop taşıdığını ortaya koydu. Araştırmada, mutfak lavabosunda kullanılan bezlerin yüzde 80'inin de tehlikeli bir "bakteri karışımı" içerdiği ortaya çıktı.

Yapılan incelemeler, mutfak musluklarının üçte birinin hijyen koşullarına uymayacak biçimde bakteri taşıdığını, buna karşılık tuvaletlerdeki sifon kollarının ise yüzde 15'inde aynı durumun söz konusu olduğunu kanıtladı.

Uzmanlar, yüzde 14 oranındaki mutfak musluğunun öldürücü de olabilen koli basili taşıdığını, bu oranın tuvaletlerdeki sifon kollarında ise yüzde 6 olarak tespit edildiğini belirtti.

Zatürreye yol açan bakterinin mutfak musluklarının yüzde 8'inde tespit edildiğini söyleyen uzmanlar, mutfak musluklarının beşte birinde de bezlerin kötü kokmasına da yol açan pseudomonas adlı bakterinin bulunduğunu kaydetti.

Bütün bu mikropların sık yıkanmayan eller vasıtasıyla yayıldığına işaret eden uzmanlar, gıda zehirlenmesine yol açan campylobacter ya da salmonella gibi bakterilen ise, en çok mutfakta kullanılan bezler aracılığıyla yayıldığına dikkat çekti.

Uzmanlar, bakterilerin en kolay yuvalanıp yayıldığı diğer ev eşyaları arasında bebeklerin mama sandalyeleri, doğrama tahtaları, TV'lerin uzaktan kumanda cihazları ve telefonların bulunduğunu da bildirdi.

Uzmanlar, inceleme yapılan evlerden yüzde 75'inde sürpriz bir sonuçla karşılaştıklarını, bu evlerde tuvaletlerin kapı kollarının son derece temiz çıktığını, bu sonucun da tuvalet kapı kollarını evlerde üzerinde bakteri araştırması yapılan en temiz yer haline getirdiğini söyledi.

Hijyen Konseyi yetkilileri, sonuçları "vahim" olarak nitelerken, özellikle bütün dünyada domuz gribiyle mücadele edilen şu günlerde, ellerin yıkanması ve evlerdeki belli yüzeylerin sık sık dezenfekte edilmesinin büyük önem taşıdığını vurguladı.

Hijyen Konseyi Başkanı John Oxford da yaptığı açıklamada, "Önemli noktaları dezenfekte etmek, bugünlerde her zaman olduğundan çok daha büyük önem taşıyor" dedi.

Herkesin hijyen koşullarına dikkat ederek kendisi ve ailesi için enfeksiyon zincirini kırmasının mümkün olduğunu da belirten Oxford, ellerin sık sık yıkanması gerektiğini hatırlattı.

Dettol adlı temizlik malzemesi üreticisi tarafından desteklenen araştırma İngiltere, Avustralya, Almanya, Hindistan, Malezya, Suudi Arabistan, Güney Afrika ve ABD'deki evlerde yapıldı.
 
quoted from: cnnturk.com

11.06.2009

Kendi Elektriğini Kendi Üretiyor

Trabzon'un Maçka ilçesine bağlı yaylada kurduğu sistemle kendi elektriğini üreterek, çay ocağı ve kasap dükkanı işleten Ali Avcı, akrabasının da elektrik ihtiyacını karşılıyor.

Sümela Manastırı'nın bulunduğu vadi çevresindeki bir dağın eteğine kurulu Taşköprü Yaylası'nda evi bulunan Avcı, elektrik akımı üretmek için iş yeri yanından geçen küçük dereden faydalanmaya karar verdi.

Derenin suyunu önce kazdığı hendekle havuzda toplayan Avcı, havuza bağladığı borularla da bu suyu, alabalık üretmek için yaptığı havuzun yanındaki, daha düşük kottaki çarka akıttı.

Bu çarka iki tane daha ekleyen ve 1400 devirde dönmesini sağlayan Avca, sisteme bağlı dinamo sayesinde, 1200 watt elektrik akımı üretmeyi başardı.
Avcı, kurduğu sistemle ürettiği elektrikle, evinin, yerli ve yabancı ziyaretçilerine hizmet verdiği çay ocağı, kasap dükkanı ile yandaki akrabasının evinin ihtiyacını karşılıyor.

http://www.aa.com.tr/tr/kendi-elektrigini-uretiyor.html

Bu Kadın Ne Yapıyor?

İnegöl Vergi Dairesi'ne ait tuvaleti kullanan Sevcan Hanım (38), cep telefonunu tuvaletin deliğine düşürdü.

Telefonunu çıkarmaya çalışan Sevcan, kolunu tuvaletin deliğine sıkıştırdı. Bağırarak yardım isteyen kadının yardımına vergi dairesi çalışanları yetişti.

Tuvalete sıvı sabun döken vergi dairesi çalışanlarının yardım çabaları da sonuç vermeyince, durum itfaiye ekiplerine bildirildi. Olay yerine gelen İnegöl Belediyesi itfaiye ekipleri, tuvaleti kırarak kadının kolunu sıkıştığı yerden kurtardı.

Kolunda şişlik ve çizikler meydana gelen Sevcan Ö, İnegöl Devlet Hastanesi'ne kaldırıldı. Burada genç kadına tetanos aşısı yapıldığı öğrenildi. Öte yandan, cep telefonunun bulunamadığı bildirildi.

http://haber.gazetevatan.com/Kazanin_boylesi/242960/7/Yasam

Gül Dünya




Yargıtay 1. Ceza Dairesi, Güldünya Tören'in ''töre'' nedeniyle öldürülmesine ilişkin davada, kardeşleri İrfan Tören'e verilen müebbet hapis ile Ferit Tören'e verilen 23 yıl 4 ay hapis cezasını bugün onadı.


Güldünya'dan etkilenerek aşağıdaki Gül Dünya adlı öyküyü yazmıştım.

Bu öykü, 1 Mayıs 2006 tarihli Varlık dergisinde yayınlanmıştı.

Gül Dünya

Güldünya’ya…

Yemek kuyruğunda arkadaşlarla laflıyordum. Kuyruğun ucunda, kırık, keskin bir tırnak gibi takıldı gözüm ona. Kuru bir dalı andıran vücudu ve kan kırmızısı tayyörüyle, orta boylu, balıketli yanındaki kadınlardan ilk bakışta rahatlıkla ayırt edilebiliyordu aslında, ama tam olarak çıkaramadım onu.

Bir ara aynı hizaya geldik. Kısa bir süre bakıştık. Oydu. On yıl öncesindeki aynı anlamsız, donuk gözlerle tepeden tırnağa süzdü beni, yine bir çırpıda. İrkilerek, dizlerimin üzerindeki eteğimi aşağı çekiştirdim. O gece hiç bir şey yapamadığım için içim içimi bir kez daha yerken, tiz bir çığlık geldi kulağıma uzaklardan.

Hiç değişmemişti, sadece türbanı yoktu bu kez başında. Koyu kan kızılı düz, parlak saçları, omuzlarının üzerindeydi. Eğreti duruyordu başının üzerinde saçları. Kaşlarına kızılın aynı tonunu vermeyi becerememiş, buzdolabından yeni çıkarılan çiğ tavuğu andıran, ince, mor damarlı bembeyaz boynunu ve yüzünü renklendirmek için boş yere zaman harcamıştı. Koyu renkli, kemik çerçeveli gözlüğü, başının üzerinde çarpıktı yine.

O gece acilde nöbetçiydim. Bacağından ve karnından kurşunla yaralanmış genç kadının yanında görmüştüm onu ilk kez. Kadıncağızın ilk müdahalesi yapılmış, zorlu ama başarılı bir ameliyattan sonra, durumu kontrol altına alınmıştı. Kötü bir nöbet geçiriyordum. Servis her zamanki gibiydi, yaralananlar, kaza geçirenler, intihar teşebbüsünde bulunanlar, ama o akşam göğsümde müthiş bir ağırlık vardı ve herkes, her şey üstüme üstüme geliyordu.

Nöbetin sona ermesine az kalmıştı, ama kadıncağıza çok üzülmüş, yoğun bakıma alınmasıyla ilgili işlemlerini bitirmeye karar vermiştim. O, odaya girince hemen ayaklanmış, beni baştan aşağı incelemiş, “Yaşayacak mı?” diye sormuştu kaba bir ses tonuyla. “Merak etme iyileşecek” dediğimde, tuhaf tuhaf bakmış, yarı aralık dudakların arasından çarpık, sivri dişleri parlamıştı. Çatlak sesini duyunca, kadıncağız gözlerini araladı, onunla göz göze gelince hemen çevirdi başını duvardan tarafa.

O, yatağın ucundaki sandalyeye oturdu, uyuklamaya, hatta hırlamaya başladı bir süre sonra. Başını kaldırdı usulca kadıncağız, gözleri onda, “Akrabam” demişti, sessizce, masasındaki evrakı doldururken ben. Bu sefer daha yakından inceledim onu. Birbiriyle ilgisiz renklerde, ayak bileklerine kadar uzun bir etek ve uzun kollu krem rengi parlak bir gömlek vardı üzerinde. Başındaki siyah türbanı, bir bıçağın ucu gibi sivri çenesinin altına sıkıca düğümlenmişti. Bir ara başı, sandalyenin arkasından, boşluğa doğru kaykılınca, türbanının üzerindeki gözlüğü düşecek gibi olmuştu. Toplanmış, sert bir hareketle gözlüğü düzeltip, çapaklı gözlerini aralayarak, duvardaki saate bakmış ve tekrar uyuklamaya başlamıştı.

O uyuklarken öğrenmiştim kömür gözlü, simsiyah uzun saçlı, genç kadın hikâyesini. Fısıldadı kulağıma, “Kirlettiler beni”, bir gözü başucundakinde. Amcakızının kocası tecavüz etmişti. Hamile olduğu anlaşılınca, Bitlis’ten İstanbul'daki dayısına yollanmıştı. 22 yaşındaydı. “İntihar et, namusumuz temizlensin” dediler, “Senelerce uzattığım saçlarımı kazıttılar. Kahroldum. İntihar etmem için bana neler etmediler ki! Çıldıracaktım.” diye ekledi. Nefes nefese kaldı fısıldarken. Konuşacak dermanı yoktu. “Aman duymasın” dedi usulca. Elimi omzuna koydum, saçlarını okşadım, kulağına eğilerek, fısıldadım “Duymaz, merak etme!”. Kara gözlerinin içi gülmüştü, adı gibi.

Sırf, Umut’una bakabilmek için, yaşamaya karar vermiş, törenin uygulanacağını anlayınca polise sığınmak zorunda kalmıştı. Polis, babasıyla görüşüp, kıza dokunulmayacağı sözünü almıştı. Küçükçekmece'de, ayakta zar zor duran, beyaz sakallı, 66 yaşındaki bir imama teslim etmişti ailesi onu. Sesini iyice alçalttı. “Adamın oğlu musallat oldu bu kez, İstanbul’a geri döndüm. Erkek kardeşlerim İstanbul'a gelmiş. Takip etmişler. Buldular beni. Konuştuk. İkna oldum bir kötülük yapmayacaklarına, ama kurşunladılar beni” dedi, duyulur duyulmaz bir fısıltıyla. Sokak ortasında kurşunlamışlardı ablalarını. Bebesini ölümden saklamak için dayısına emanet etmişti. Bacağından ve karnından yaralanmıştı. Karaciğerini parçalamıştı kurşunlardan biri. Elimi sıktı, “Ölümüm töre gereği olacaksa, onlardan önce ben kendimi öldürürüm. Töreye kurban gitmek istemiyorum”.

Gün aydınlanmak üzereydi. Takatsiz girdiğim odadan, bölük pörçük çıkmaya hazırlanıyordum. Tecavüze uğramış bir kadınla ilk kez karşılaşmıştım. Çok yanmıştı canım. İnce yorganını boynuna kadar çekmiştim. Yatak biraz sert doktor abla” diye fısıldamıştı bir ara. “Hiç merak etme, değiştirtirim” derken, sandalyedekinin başı yana kaykılmış, uyanmıştı. Çapaklı gözlerini kırpıştırarak saate bakmıştı, türbanını düzeltirken. Gözleri birden büyüdü, robot gibi ayağa kalktı. İşte tam o an sertçe açılmıştı kapı. İki adam daldı içeri. Kılı kımıldamamıştı, kara gözlü kadının. Kapattı gözlerini usulca. Bellerindeki silahları çıkarıp, kurşunladılar kadıncağızı. Kırmızıya döndü yorganı. Başı yana düştü. Bir kenara ilişmişti o. Bana doğru salladılar silahlarını, bağırdılar, çağırdılar. Bacaklarım titredi. Sadece çığlık attığımı hatırlıyorum o andan sonra.

Ne kadar seslenmişti bilmiyorum. Ben tepki vermeyince önümdeki tuzluğa uzandı karşımdaki arkadaşım. Onu görmüştüm, arkadaşımın omzunun üzerinden. İlerdeki masalardan birindeydi, arkası dönüktü. Kürek kemikleri, elbisesini deldi delecek, sivri iki hançer gibi asılıydı sırtında.

Hastanedeki yataklardan birinde kendime gelmişim, başımda polisler ve arkadaşlar. Yatak, musalla taşı gibi sertti. Dudaklarım kupkuru. Su istemiştim. Doğrulunca, koridordaki kalabalık içinden seçmiştim yılan gibi ince, uzun bedenini. Yüzünde hain bir gülümseme. “Kimiymiş o?” diye sordum başucumdaki arkadaşıma. “Amcasının kızıymış!”.

“Çorbanıza bile dokunmamışsınız! İyi misiniz?” dedi Başhemşire, yüzünde boş bir gülümseme. Kenara çekildi, ekledi “Sizi kliniğinize yeni başlayacak Hemşire Hanımla tanıştırayım”. Önümdeki kâsede topak topak olmuş bulamaca baktım. Elim ağzımda, kalktım. Sandalyem yana düştü.

Caner Can
Ocak 2006, Ankara

Bir Geri Dönüşüm İşinin Kısa Ön Yolculuğu

Geri dönüştürülebilir, katı atıkları evimde biriktirip düzenli olarak işyerimdeki geri dönüşüm alanına götürmeye çalışıyorum. Çankaya Belediyesi bu alanı haftada bir ziyaret ederek, biriken malzemeleri alıyor ve kendi tesislerinde geri dönüşüm işini gerçekleştiriyor.

10.06.2009

Recycle Now!

http://www.recyclenow.com/

Top Nerede?

Bulabilirseniz bulun bakalım!

Arabada Türk Aksesuarları


Hiç kullanılmayan sinyal kolunun işlevini de değiştirmek gerek bence.
Kolu indirince araba otomatik olarak otoyolda makas hareketi yapabilir.
Caner

Geri Dönüşümcü Kedi

6 Haziran günü yapılan "2009 8. Sınıflar SBS"de çıkan İngilizce sorularından biri.
Benim hoşuma gitti bu soru.

Rijkaard ve Daum üzerine

Yılmaz Özdil'den son haftalardaki spor basını ve Daum üzerine güzel bir yazı.


Komedi...

5 Haziran, Cuma.
Gazetelere tek tek bakıyorum.
Başlıklar şöyle...
***
“Ramos tamam gibi.”
“Schuster tamam gibi.”
“Ersun Yanal tamam gibi.”
“Fatih Terim, Galatasaray’dan teklif gelirse, bu benim için gurur verici olur dedi.”
“Galatasaray’ın Hollandalı Adriaanse ile kesin olarak anlaştığı iddia edildi.”
“Ramos ve Schuster olmadı, Galatasaray yönetimi Ersun Yanal seçeneği üzerinde duruyor.”
“Ersun Yanal ağır basıyor, bugün masaya oturulması sürpriz olmaz.”
“Adnan Polat’ın bugün Fatih Terim’le buluşması bekleniyor.”
“Taraftar Ersun Yanal’a tepki gösterince, Adnan Polat yeniden Ramos’a yöneldi.”
“Galatasaray mutlu sona ulaştı, Madrid’te Schuster’le el sıkışan Adnan Polat telefonla yönetimine müjdeyi verdi, büyük sevinç yaşandı.”
“Cimbom Ramos’u bekliyor.”
“Ersun Yanal her an imzalayabilir.”
“Schuster her an imzalayabilir.”
***
5 Haziran, Cuma.
Aynı gün.
Saat 18.00...
***
“Rijkaard İstanbul’da, imza attı!”
***
Gerçekleri tarih yazar... Bizim basın, tarih diye yazsa yazsa anca fıkra yazar.


Umut ışığı

Sene 1993...
Daum, Beşiktaş’a geldi.
“Niye geldin?” diye sordular...
Şu cevabı verdi:
“Bazen çok daralırsınız. Hayat üstünüze üstünüze gelir... Ya tamam, ya devam demek için fazla zamanınız olmadığını düşünürsünüz... Bir umut ışığı ararsınız. Gökyüzüne bakar ve bir yıldız görürsünüz. Onun peşine takılır gidersiniz. Benim için Beşiktaş da, işte o yıldız gibiydi.”
***
Sene 2009...
Daum, Fenerbahçe’ye geldi.
“Niye geldin?” diye sordular...
Yine “zaman”dan bahsetti.
Yine “umut”tan bahsetti.
Ama “yıldız”dan bahsetmedi.
Şöyle dedi:
“Büyük kulüplerin taraftarı sabırsızdır, umut istemez, başarı ister... Bildiğim tek şey, Fenerbahçe’nin zamanının olmadığıdır!”
***
Yani?
***
Sanırım şunu demek istedi Daum.
***
“Bazen çok daralırsınız. Hayat üstünüze üstünüze gelir... Ya tamam, ya devam demek için fazla zamanınız olmadığını düşünürsünüz... Bir umut ışığı ararsınız. Gökyüzüne bakar ve bir yıldız görürsünüz. Onun peşine takılır gidersiniz. İşte ben de, Fenerbahçe için o yıldız gibiyim.”

Casio Lincoln Galatasaray'da devam etmek istiyormuş

Casio Lincoln kendi sitesinde "I will continue to work hard, and I don't think I will leave Galatasaray. I still have work to do in Turkey. The next season will be very different I believe" demiş.

Galatasaray'a ne verdi ki, Galatasaray için ne yaptı ki, "Türkiye'de daha yapacak işlerim var" diyebiliyor.

http://www.lincolnofficial.com/

http://www.lincolnofficial.com/en/latest_news.asp??AjrDcmntId=6837

Fırtına çıktı kel göründü

Bir şehir efsanesi gerçek çıktı...
Huzurlarınızda Erol Evgin

Korkunun fotoğrafı

Sevgili arkadaşım Sunay'ın dişçiden ödü patlar.
Ona cesaret vermek için gittiğim dişçide muzurluk yapmadan duramadım.
Ortaya bu fotoğraf, korkunun fotoğrafı çıktı.

Yalnız iş günü

Raoul Gatepin 'mainstream' (ana akım, ana kol) adını verdiği fotoğraf serisinde sabah 7:50′de yataktan kalkış ile başlayan ve gece vakti tekrar yatağa dönüş ile sonlanan 'yalnız iş günü' döngüsünü mütevazi bir şekilde belgelemiş. Serinin geri kalan resimleri için http://www.raoulgatepin.com/photographs/mainstream/

3.06.2009

Tugay

Bu güzel değerlendirmeye katılmamak elde mi?

Bu arada, aşağıdaki bağlantıda basında göremediğiniz çarpıcı fotoğraflar var...

http://tinyurl.com/5tugay5


"Tugay...

Galatasaray’ın UEFA Kupasını aldığı sene kupayı göremeden Galatasaray' dan ayrıldı... Türkiye'nin yetiştirdiği en zeki futbolculardan biri... Belki de birincisi...

Blackburn'u şampiyon yapmadı, Avrupa Kupası da kazanmadı ama takımla bütünleşti. Yılın futbolcusu seçildi, kaptanlık yaptı...

Öyle bir veda ile uğurlandı ki, hem utandım hem kıskandım...

Utandım, çünkü bizim de yıldızlarımız futboldan ya da Galatasaray' dan ayrıldılar ama ayrıldıkları hep gazete haberi olarak kaldı...

Kıskandım, çünkü onun değerini bizden daha çok bilenler oldu. Bizde futbolu böyle bırakabilir miydi, Tugay?

Tugay, bugün itibari ile Galatasaray' ın kazancıdır ve Bülent Korkmaz gibi 10 maçta harcanmayacak kadar değerlidir. Pişmesini ve olmasını sabırla izlemeliyiz. O nasılsa gelip Florya’nın kapısından içeri girecektir.

Blackburn'de 8.5 sezon forma giyen, oynadığı 294 maçta 11 gole imza atan Tugay, Premier Lig'deki son maçında alkışlarla uğurlandı. Tüm maçların devre arasında dev ekranlarda Tugay için hazırlanan klip izlendi. Milli futbolcumuz, "İnsanın içinde burukluk oluyor ama kendinizi hazırlamanız lazım. Darısı, Türkiye'deki gençlerin başına. Premier Lig, futbolun Hollywood'u. İnşallah daha çok gencimiz bu gururu yaşar" dedi. Blackburn menajeri Sam Allerdyce ise Tugay'ın sadece yetenekli bir oyuncu olmadığını belirterek "Tugay bunun çok daha fazlası. Zaten 38 yaşında Premier Lig'de oynamak için sadece yetenek asla yeterli olmaz" dedi. Takım arkadaşı Benny McCarthy "Benim için efsane bir oyuncu. Gördüğüm en iyi orta sahalardan biri" derken, Roque Santa Cruz ise "Ondan çok şey öğrendim. Çok iyi futbolcu" diye konuştu.

Tugay'ı basın da övgüyle uğurladı

İngiliz basını da Tugay'ın vedasını manşetlerine taşırken, milli futbolcumuzdan övgüyle bahsettiler. İşte İngiliz gazetelerinden Tugay Kerimoğlu başlıkları: Times: Tugay Kerimoğlu 8 mükemmel yıldan sonra Blackburn'e veda etti. Guardian: Tugay konuşulacakken, herkes Jason Roberts'a gösterilen kırmızı karta odaklandı. Daily Mirror: Bye bye Tugay. Tugay kişiliğiyle de takımda önemli yer edindi. Sun: Emektar Türk Tugay, her zamanki gibi harikuladeydi. Son maçında da yine herkesten çok ön plandaydı. Daily Express: Türk yıldızın vedası. Tugay, Ewood Park'taki 8 yılı kapattı. Daily Mail: Taraftarın 8 yıldır favorisiydi. Herkesin minnettarlığını ve saygısını kazandı."

Ya Şundadır Ya Bunda

What the World Eats, Photo Essays - TIME







Time'ın daha önce mutlaka biryerlerde görmüş olabileceğiniz güzel bir çalışmasından en çarpıcı üç fotoğrafı paylaşımınıza sunuyorum...