Yılın hit şarkısı: Nevizade Geceleri

ORTASINDA bir yerde, coşmaya hazır seyirciyi “Şşşşşşş” diyerek sakinleştiren, tanıdık bir melodiye ve “romantik/isyankar” diyebileceğimiz tarzda sözlere sahip güzel bir beste bu yılın hit şarkısı Galatasaray tribünlerinde: Nevizade Geceleri.
Bir süredir icra ediliyordu fakat bu sene patladı.
Genellikle bu konularda “uyuz” tavrıyla tanınan Numaralı Tribün neredeyse Eski Açık’a not yollayıp “istek” yapacak.
O kadar tuttu.
Bu işin güzel tarafı G.Saray tribününde.
Kanat Atkaya

İşte sözlerini yazıyorum, müziği ise yandaki play düğmesine tıklanınca dinlenebilir:

Giden her sevgilinin ardından,
hep biz olduk el sallayan,
haykırsak duyarlar mı sesimizi,
hangi sevdadan galip çıktık ki,
yürüyoruz sessiz ve kederli,
Nevizade geceleri,
inletiyoruz her çıkışında,
İstiklal Caddesini,
boşuna çekilmedi bunca çile,
içiyoruz gündüz gece,
haykırdık ama duymadı hiç kimse,
peşindeyiz heryerde,
zaten aşklar hep yalan dolan,
sonu hep acı hüsran,
bize her sevdadan geriye kalan,
sadece Galatasaray,

Cimbombomum Cimbomum
Canım feda olsun sana
Hiç bir şeye değişilmez
Senin sevgin bu dünyada.

nev-i şahsına münhasır bir bestedir.. yaratılış hikayesi ise karşı UA'nın iletişim blogunda aşağıdaki şekilde anlatılmaktadır

henüz 2007-2008 sezonu başlamamıştır ki, o kavurucu yaz sıcağında çanakkale'ye basketbol türkiye kupası maçlarına niyet edilir bir grup "peşinde" tarafından. istanbul'dan yola koyuldukları "yenik serçedes" ile deplase olmaya çabalayan grup can sıkıntısından kendi aralarında ki sohbetlerden alıp harmanlayıp geliştirdikleri sözleri bir beste haline getirirler. olur mu olmaz mı sorgusalları içerisinde video kaydı yapılır ve besteyi taşırlar istanbula. melodisi daha önce bir çok kez kullanılmış olsa da grubu pek rahatsız etmez bu durum. zaten sözleriyle hayatlarımızın bizzat içinden hayatın bizzat kendisindendir beste.. güzel marmara gecelerinde söyledik, karanlık istiklal caddesinde söyledik, meyhane köşelerinde söyledik ama hiç bu besteyi tribüne taşımak düşünülmedi. sanki sadece dertlerin her şaha kalkışında avaz avaz haykırmamız için vardı o artık. hem o bize, hem de biz ona alıştık baya zamanla.. günler gelir geçer ve sezonun ilk devresi biter. devre arası hazırlık maçı koyulur. e bizimde epey bir hazırlanmaya ihtiyacımız vardır zaten. rakip club brugge... iş günü, hava buz gibi soğuk, yağmur var ve maç 20:00'da olmasına rağmen işi gücü olmayan tuhaf bir grup insan yine sabah vakti mecidiyeköy'de aynı mekanda toplanmaya başlar. hava kararıpta kafalar güzelleşmeye başlayınca en uç masada ki insanların dudaklarından dökülmeye başlar mevzu bahis beste. ilk halinden biraz farklı bir versiyondur bu kez dillendirilen. artık biraz daha acılıdır biraz daha isyankardır. etraf masalara hızla yayılan bu beste'nin şahsı da ne olduğunu anlayamadan kendini kapalı göbek'te bulur..önemli olan tek bir şey vardı aslında. o da; ne? nasıl? niçin? nerde? ne zaman? kim? vb. sorular gözetmeden herkesin bu besteyi sahiplenmesiydi ve kendiyle özdeştirmesiydi. yani olması gereken şekilde oldu her şey kısacası.. evet bu kapalı göbekte söylenebilecek biçimde bir beste değil belki de ama güzel marmara gecelerinde avaz avaz haykırılmaya devam edecek. ne o bizi, nede biz onu terketmeyeceğiz.. insan kaderini terkedebilir mi ki..?